ای آفتاب روشنم ای همسـرم مـرو          اینگونه از مقـابل چـشــم تـرم مـرو

با تو تمام زندگیم بـوی سیب داشت          ای مـیـوه بـهشتـی پـیـغـمـبـرم مـرو

جان مـرا بگـیر خـدا حـافـظی مكن          از روبـروی دیـدۀ نـا بــاورم مــرو

تا قـول ماندن ازتو نگیرم نمی روم          ای سـایـه بـلـنـد سـرم از سـرم مرو

لطف شب عروسی دختر به مادراست          پس لااقل به خاطر این دخترم مرو